Καλημέρα σας από την Ουάσιγκτον Ντι Σι, εδώ μία εκ των δυο απεσταλμένων του fyi.news για την κάλυψη των αμερικανικών εκλογών, ενώ ο δεύτερος, ο αρχισυντάκτης Αναστάσης Κουτσογιάννης όσο γράφω αυτό το editorial δοκιμάζει την τύχη του στο παιχνίδι των NYT με τα κουτάκια των swing states για να μαντέψει τον/την νικητή… Θα είμαστε εδώ μέχρι το τέλος της εβδομάδας -πρακτικά άυπνοι-, με σκοπό να σας διηγηθούμε τις ιστορίες αυτών των εκλογών με απλό και άμεσο τρόπο. Διότι κανείς δεν οφείλει να καταλαβαίνει αυτό το- ακατάληπτο για εμάς τους Ευρωπαίους- εκλογικό σύστημα με τους εκλέκτορες που το εξηγούμε όσο καλύτερα γίνεται στο explainer και το γεγονός ότι ο νικητής στο τέλος κρίνεται από μερικές χιλιάδες ψήφους, κάπου σε κάποια κωμόπολη κάποιου swing state, τα οποία στο μεταξύ αλωνίζουν για νιοστή φορά οι δύο συν δύο υποψήφιοι πρόεδροι και αντιπρόεδροι μέχρι την τελευταία ώρα.
Γράφω σε ένα μπαρ απέναντι από τον περικυκλωμένο από φράχτη Λευκό Οίκο, στη γεμάτη κόκκινα, πορτοκαλί και κίτρινα φύλλα πρωτεύουσα που υποδέχεται τους εκατοντάδες δημοσιογράφους από όλον τον πλανήτη, με ψυχραιμία και οργάνωση. Άλλο βέβαια που οι εγχώριοι εκπρόσωποι του Τύπου δεν μοιράζονται το ίδιο ζεν, αφού ο Trump πριν 4 ώρες είπε ότι δεν θα τον πολυένοιαζε εάν κάποιος κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του συγκέντρωσης στην Πενσυλβάνια πυροβολούσε κάποιον δημοσιογράφο!
Μπορεί σήμερα μπροστά στο Καπιτώλιο να έβλεπες μόνο ανέμελους τουρίστες και ζευγαράκια να φωτογραφίζονται, όμως μόνο με λοβοτομή ξεχνάς τι συνέβη εκεί στις 6 Ιανουαρίου του 2021.
Η ηρεμία στην Ουάσιγκτον δεν είναι αντιπροσωπευτική της χτισμένης πόλωσης. Μπορεί σήμερα μπροστά στο Καπιτώλιο να έβλεπες μόνο ανέμελους τουρίστες και ζευγαράκια να φωτογραφίζονται, όμως μόνο με λοβοτομή ξεχνάς τι συνέβη εκεί στις 6 Ιανουαρίου του 2021. Τότε, που σε ζωντανή έκτακτη τηλεοπτική μετάδοση, ένας τραμπικός οργισμένος όχλος με καπέλα, προβιές, ρόπαλα και τσεκούρια μπήκε μέσα και τα έκανε λαμπόγυαλο για να διαμαρτυρηθεί για το γεγονός ότι και καλά στις προεδρικές εκλογές του 2020 “έκλεψαν” τη νίκη από τον Ρεπουμπλικάνο υποψήφιο. Τι πιο ωραίος τρόπος να αρχίσει ένα σωτήριο έτος και μια νέα προεδρική θητεία- για τους Biden-Harris που ορκίστηκαν δύο εβδομάδες αργότερα-, θα έλεγε κανείς. Όλα αυτά έγιναν μέσα σε εποχή σκληρού covid, που γονάτισε το αμερικανικό σύστημα υγείας και τις αντοχές μας, έχοντας ακούσει λίγους μήνες πριν τον Trump να προτρέπει στους πολίτες να “χτυπήσουν” μια δόση χλωρίνης ως θεραπεία. Αδιανόητα πράγματα έχουμε ζήσει.
Την άνοιξη του επόμενου έτους, ήρθε μία ακόμη σοβαρή αφορμή να χωρίσει στα δύο τον ήδη διχασμένο αμερικανικό λαό σχετικά με τις αμβλώσεις. Το Ανώτατο Δικαστηρίου -τη σύνθεση του οποίου είχε φροντίσει από τη θητεία του ο Trump να την κάνει πιο συντηρητική- ανέτρεψε την απόφαση – ορόσημο του 1973 για την υπόθεση Roe v Wade που όριζε ότι το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών προστατεύει την ελευθερία μιας εγκύου γυναίκας να επιλέξει να προχωρήσει σε άμβλωση χωρίς υπερβολικούς κυβερνητικούς περιορισμούς, καταρρίπτοντας πολλούς ομοσπονδιακούς και πολιτειακούς νόμους των ΗΠΑ για τις αμβλώσεις. Οι δρόμοι γέμισαν διαδηλωτές/ριες που φώναζαν “my body, my choice”, ενώ εκατομμύρια γυναίκες έβαζαν στο εξής τη ζωή τους σε κίνδυνο αν ήθελαν να διακόψουν την εγκυμοσύνη τους. Κι αν εμείς στην Ευρώπη δεν το πιάνουμε, ακριβώς διότι το έχουμε λυμένο, στις ΗΠΑ από τον προηγούμενο αιώνα ισχυρά λόμπι, ευαγγελιστές και Ρεπουμπλικάνοι καίγονται κατά των εκτρώσεων, ενώ είναι συνηθισμένο φαινόμενο οι εμπρησμοί και οι επιθέσεις σε κλινικές αμβλώσεων. Φρίκη.
Αυτό που τους απασχολεί και, σύμφωνα με το οποίο θα ψηφίσουν πρόεδρο, όπως απαντούν στις έρευνες, είναι η οικονομία, πρακτικά ο πληθωρισμός.
Στη μίνι αναδρομή της τελευταίας φουλ τοξικής τετραετίας για τις ΗΠΑ-που έκλεισε με ένα προεκλογικό εξάμηνο φωτιά με δύο απόπειρες δολοφονίας και μία παραίτηση-, ήρθαν να προστεθούν και δύο νέοι πόλεμοι, στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή. Αν και στην πολιτική και το Κογκρέσο έγιναν σκληρές μάχες για τις οικονομικές και στρατιωτικές βοήθειες στα δύο μέτωπα, οι Αμερικανοί δεν ενδιαφέρονται τόσο για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, εκτός αν αφορά το δικό τους μεταναστευτικό ζήτημα, τους φράχτες και τους latinos. Αυτό που τους απασχολεί και, σύμφωνα με το οποίο θα ψηφίσουν πρόεδρο, όπως απαντούν στις έρευνες, είναι η οικονομία, πρακτικά ο πληθωρισμός (2,4% τον περασμένο Σεπτέμβριο), ενώ στη γενική εικόνα, οι τιμές βασικών αγαθών είναι 25% υψηλότερες κατά μέσο όρο από το 2019.
Η ερώτηση του 1 εκατ. είναι πού θα στρέψει τους ψηφοφόρους το κριτήριο αυτό. Ούτε καν οι εταιρίες δημοσκοπήσεων τολμούν να εκτιμήσουν το αποτέλεσμα, οι οποίες δίνουν επί εβδομάδες ντέρμπι. Ε τώρα, η αναμονή τελειώνει, η ώρα ζυγώνει κι αρχίζει το ματς.
