Οι μεγάλες αεροπορικές εταιρείες της Ευρώπης στοχεύουν σε μικρότερες συμφωνίες και συγχωνεύσεις, προκειμένου να ενοποιήσουν τη “διασπασμένη” αγορά και να ανταγωνιστούν τις ΗΠΑ, που έχουν πιο ενοποιημένη αγορά, αλλά και “κολοσσούς” στη Μέση Ανατολή που χρηματοδοτούνται κρατικά.
Στόχος είναι να μπορούν να μοιράζονται ευκολότερα αεροσκάφη, πιλότους και πλήρωμα, σε αντίθεση με τις μεγαλύτερες συμφωνίες και συγχωνεύσεις που δυσκολεύουν τους ρυθμιστικούς ελέγχους. Στοχεύουν, επίσης, στην κοινή χρήση του αεροπορικού δικτύου.
Την ίδια ώρα, οι ευρωπαϊκές ρυθμιστικές Αρχές ανησυχούν ότι οι μεγάλες εξαγορές θα οδηγήσουν σε υψηλότερους αεροπορικούς ναύλους και θα πλήξουν τους καταναλωτές.
Παράδειγμα συμφωνίας είναι η εξαγορά του 10% της airBaltic από τον αεροπορικό “κολοσό” της Lufthansa, έναντι €14 εκατ.
Πολλές μικρές ενοποιήσεις μεταξύ μεγαλύτερων και μικρότερων εταιριών έχουν συμβεί αυτό το διάστημα, ενώ πολλές είναι και οι πιθανές συμφωνίες στο μέλλον.
Η πορτογαλική αεροπορική εταιρία TAP, για παράδειγμα, εξακολουθεί να αποτελεί πιθανό στόχο για πλήρη εξαγορά και αποτιμάται σε περίπου $1 δισεκατομμύρια, ωστόσο βρίσκεται τώρα σε συζητήσεις για την ολοκλήρωση της πώλησης ενός ποσοστού που δεν ξεπερνά το 50%. Έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον διαφόρων ευρωπαϊκών αεροπορικών εταιρειών, συμπεριλαμβανομένης της Air France η οποία δηλώνει έτοιμη να παρουσιάσει την πρόταση της, σύμφωνα με το Reuters.
Τα στελέχη της αεροπορίας ζητούν εδώ και καιρό την ενοποίηση του ευρωπαϊκού αεροπορικού τομέα για να στηρίξουν τους μικρότερους εθνικούς αερομεταφορείς που έχουν κακές επιδόσεις και απορροφούν τους κρατικούς προϋπολογισμούς.
Γιατί Υπάρχουμε
