Με άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό της American Chemistry Society (ACS), ομάδα επιστημόνων από τη Γαλλία και την Αγγλία απέδειξε ότι ο Leonardo da Vinci είχε χρησιμοποιήσει μία συγκεκριμένη τεχνική συντήρησης στη Mona Lisa στις αρχές του 16ου αιώνα.
Αυτή η τεχνική μέχρι σήμερα είχε αποδοθεί σε έργα του Rembrandt στις αρχές του 17ου αιώνα, όπως είχε δείξει έρευνα του 2019.
Οι επιστήμονες εξέτασαν με περίθλαση ακτίνων Χ και με φασματοσκοπία υπερύθρου ένα μικροσκοπικό κομμάτι από το υπόστρωμα χρώματος στη βάση του πίνακα, το οποίο είχε εξαχθεί το 2007.
Στις αναλύσεις βρέθηκαν υπολείμματα plumbonacrite, μίας χημ. ένωσης από την αλληλεπίδραση οξειδίων μολύβδου με το λινέλαιο της ελαιογραφίας η οποία λειτούργησε ως συντηρητικό χρώματος.
H ίδια χημική ένωση έχει βρεθεί και στο έργο “O Μυστικός Δείπνος” του Da Vinci παρότι δεν έγινε πάνω σε ξύλο, αλλά σε τοίχο.
Θεωρείται ότι ο da Vinci είχε ρίξει σκόνη μολύβδου μαζί με το λινέλαιο και το λευκό χρώμα στον ξύλινο καμβά του έργου, ώστε να δημιουργήσει το απαραίτητο παχύ υπόστρωμα πριν ξεκινήσει να ζωγραφίζει.
Η νέα ανακάλυψη μετατρέπει τον da Vinci και σε καινοτόμο χημικό, πέρα από πασίγνωστο καλλιτέχνη, επιστήμονα, φυσικό και εφευρέτη της περιόδου της Αναγέννησης.
Συνολικά τα γνωστά έργα του da Vinci είναι λιγότερα από 20 και οι επιστήμονες ευελπιστούν να βρουν μέσα από αυτά περισσότερες πληροφορίες για τον ίδιο και τις τεχνικές που χρησιμοποιούσε.