Μια διεθνής ομάδα ερευνητών ανακάλυψε δύο “παρθένους” κοραλλιογενείς υφάλους στα ανοικτά των νησιών Γκαλαπάγκος στον ανατολικό Ειρηνικό, ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα το Schmidt Ocean Institute.
Οι ύφαλοι αυτοί βρίσκονται περίπου ένα 400μ κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και ο μεγαλύτερος έχει μήκος περίπου 800μ. Και οι δύο βρίσκονται στο πάρκο των Γκαλαπάγκος, μία από τις μεγαλύτερες προστατευόμενες θαλάσσιες περιοχές στον κόσμο.
Οι ύφαλοι είναι πιθανότατα ηλικίας χιλιάδων ετών και αποτελούν το σπίτι διάφορων θαλάσσιων ειδών όπως γαρίδες, εύθραυστα αστέρια (συγγενής του αστερία), καλαμάρια και άλλα.
Οι ωκεανοί καλύπτουν σχεδόν τα 3/4 της επιφάνειας της γης, ενώ μόλις το 1/4 αυτών έχει εξερευνηθεί αρκετά.
Σε αντίθεση με τους άλλους υφάλους που βρίσκοντα στα ρηχά, οι ύφαλοι που βρίσκονται σε μεγάλο βάθος είναι ψυχροί και σκοτεινοί. Οι θερμοκρασίες σε αυτούς τους υφάλους κυμαίνονται από δροσερούς 4 έως 12 βαθμούς Κελσίου και βρίσκονται σε περιοχές σε μεγάλα βάθη στους ωκεανούς όλου του κόσμου. Αν και έχουν μελετηθεί λιγότερο από όσους βρίσκονται στα ρηχά, πιστεύεται ότι σε αυτούς τους υφάλους ζουν τα περισσότερα ειδών κοραλλιών.
Οι νέοι χάρτες που δημιουργήθηκαν από την πρόσφατη ερευνητική αποστολή έχουν αρκετά υψηλή ανάλυση ώστε να αναγνωρίζονται ζωντανοί οργανισμοί στον πυθμένα – πληροφορίες που θα βοηθήσουν στη μελλοντική έρευνα και στη διαχείριση των υδάτων και των πλασμάτων που υπάρχουν μέσα στους υφάλους.
Γιατί Υπάρχουμε
