To experience της μουσικής των Planet of Zeus “ολοκληρώνεται” στα live τους

“Η στιγμή που είπα ότι “κάτι γίνεται πραγματικά” και είπα ότι αφήσαμε μια σημαντική παρακαταθήκη για τους επόμενους, ήταν ένα live στην Ιερά Οδό. Ήταν, μέχρι τότε, το μεγαλύτερο indoors live ελληνικού, αγγλόφωνου συγκροτήματος στην Ελλάδα, με 3.000 κόσμο. Και θυμάμαι λίγο πριν βγούμε έρχεται ο promoter μας, και φωνάζει “το κάναμε, το κάναμε”. Εννοούσε ότι κάναμε το sold out. Στην Ιερά Οδό, μέσα στην έδρα του mainstream”.

Οι Planet of Zeus έχουν ταυτιστεί με αρκετά είδη μουσικής: με το “stoner”, με το “heavy rock”, με το “metal” και άλλα. Οι ίδιο βέβαια συστήνονται ως μια αγγλόφωνη μπάντα που παίζει rock μουσική, με έδρα την Αθήνα, τα τελευταία 25 χρόνια, ανήκοντας στην εναλλακτική σκηνή. Το Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου, θα κάνουν το επετειακό live τους για τα “γενέθλια” της μπάντας, στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων.

Ένα πράγμα που τους κάνει να ξεχωρίζουν όλα αυτά τα 25 χρόνια, είναι ότι παρέμειναν μαζί οι ίδιοι άνθρωποι και συνέχισαν να παίζουν μουσική.

Το live στην Ιερά Οδό, που περιγράφει στο fyi ο Μπάμπης, 41 ετών, ο κιθαρίστας και τραγουδιστής των Planet of Zeus, είναι από τις κορυφαίες στιγμές που οι ίδιοι ανακαλούν. Μια άλλη στιγμή, μέσα σε αυτά τα 25 χρόνια, είναι και το live τους το 2018 στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

“Τότε μαζεύτηκε πάνω από 10.000 κόσμος να μας δει. Ήταν κάτι πρωτοφανές όχι μόνο για εμάς και τον κόσμο που ήρθε, αλλά για μια σκηνή ολόκληρη”, ανακαλεί στη μνήμη του ο Γιάννης, 43, μπασίστας των Planet of Zeus.

Κάθε μέλος -ο Μπάμπης, ο Γιάννης, ο Στέλιος και ο Σεραφείμ- φέρνει και τις δικές του επιρροές στους Planet of Zeus. Γίνεται, δηλαδή ένα πάντρεμα διαφορετικών στοιχειών.

“Όταν ξεκινούσαμε είχαμε ως επιρροή όλο το φάσμα του 70s rock-early 80s: Black Sabbath, Jimmy Hendrix, Motorhead. Όλα τα μεγαθήρια τα ακούγαμε. Ήταν ο κοινός τόπος που συναντιόμασταν όλοι και από εκεί και πέρα ο καθένας έφερνε το δικό του input στην μπάντα από τις δικές του επιρροές. Και προφανώς όσο περνούν τα χρόνια έρχονται και άλλα ακούσματα και ο καθένας φέρνει το δικό του. Λίγο πιο metal ή λίγο πιο ροκ κάποιος, λίγο πιο πειραματικά κάποιος άλλος” λέει ο Μπάμπης.

Τονίζουν, επίσης, ότι αλλιώς αποκωδικοποιείς τη μουσική ως έφηβος και αλλιώς ως μουσικός, έχοντας πλέον, τόσα καινούργια ακούσματα και την εμπειρία 25 χρόνων.

“Αλλιώς άκουγα τους Black Sabbath 16 χρονών κι αλλιώς ακούω τωρα που έχουν βγει κι άλλες τόσες χιλιάδες μπάντες που έχουν επιρροές και μπορώ να καταλάβω καλύτερα τι έκαναν τότε και πώς έχει μεταφραστεί στο μυαλό όχι μόνο το δικό μας, αλλά και άλλων τόσων χιλιάδων μουσικών που καταπιάνονται πάνω-κάτω με αυτή τη μουσική” παραδέχεται ο Γιάννης.

Μέσα σε αυτά τα 25 χρόνια που υπάρχουν οι Planet of Zeus, σίγουρα έχουν αλλάξει πολλά πράγματα. Το 2000 το internet στην Ελλάδα ήταν αχαρτογράφητο, για παράδειγμα.

“Παλιά μας άρεσε όταν ήμασταν πιτσιρικάδες απλώς να παίζουμε live. Δεν μας ένοιαζε ούτε με τι ενισχυτές θα παίξουμε. Με τα όργανά μας πηγαίναμε μόνο. Τότε δεν υπήρχε τίποτε άλλο, από το να πας να παίξεις live. Άντε να υπήρχε μια αφίσα στο δρόμο ή ένα flyer της μπάντας, που θα μοιραστεί κάπου και θα το πάρει κάποιος/α τυχαία και θα πει “ωπ τι είναι αυτό; Δεν ξέρω, δεν μπορώ να το ψάξω”. Οπότε ή θα πήγαινες να το διαπιστώσεις ή απλώς θα πέταγες το χαρτί στον κάδο και θα συνέχιζε η ζωή σου” αναφέρει ο Γιάννης.

Ο Μπάμπης, θεωρεί ότι ο πυρήνας των Planet of Zeus είναι πάντα ρομαντικός και η χρήση πλατφορμών, όπως το YouTube, πιστοποιεί, απλώς, το πέρασμα στη νέα εποχή.

“Προσπαθούμε να το κρατήσουμε oldschool από την άποψη ότι ακόμα και σήμερα που η μουσική ακούγεται από κινητά με ακουστικά, στο μετρό πχ, εμείς εξακολουθούμε να είμαστε μια live μπάντα. Δηλαδή το experience της μουσικής των Planet of Zeus ολοκληρώνεται όταν έρθεις σε μια συναυλία μας. Δεν είμαστε μια μπάντα που παρουσιάζει ένα υλικό και μένουμε σε αυτό. Μας αρέσει η συναυλία. Κάνει καλό στις ψυχές μας ρε παιδί μου το να βγαίνουμε για live” σχολιάζει.

Το 2000 στην Ελλάδα ήταν αχαρτογράφητη και η εγχώρια εναλλακτική σκηνή, αλλά και ο αγγλόφωνος στίχος. Τι έχει αλλάξει σήμερα σε σχέση με τότε;

“Πρώτα απ όλα δεν υπήρχε ένας μπούσουλας. Υπήρχαν δύο μπάντες που έκαναν κάτι και that’s it. Δεν είχες αριθμούς να μπορείς να δουλέψεις πάνω σε αυτούς. Να λες αυτό είναι το πρώτο milestone, αυτό το δεύτερο.. Και αυτό ήταν και κάπως ρομαντικό βέβαια, γιατί δεν είχες και ταβάνι, ούτε κατώτατο όριο που έπρεπε να ξεπεράσεις. Τότε ήταν πολύ πιο στραμμένη η προσοχή στη mainstream μουσική. Και έψαχνες με τα κυάλια να βρεις με ποιον θα συνεργαστείς, από ηχολήπτη μέχρι διοργανωτή συναυλιών κτλ” απαντάει ο Μπάμπης.

“Πλέον υπάρχουν νούμερα και νομίζω για τις νέες μπάντες είναι κάπως πιο εύκολο από την άποψη ότι υπάρχει ένας πυρήνας που ακούει εναλλακτική μουσική. Οπότε σε οργανωτικό επίπεδο έχουν γίνει πολλά βήματα μπροστά. Οι μπάντες, επίσης, επειδή υπάρχει ένας ωραίος ανταγωνισμός, το βλέπουν πιο σοβαρά. Υπάρχει εξωστρέφεια ακόμα και σε μικρές μπάντες. Βλέπεις ότι το πρώτο πράγμα που θέλουν να κάνουν είναι να παίξουν συναυλίες, να βγουν προς τα έξω, να πάνε περιοδείες και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό όσο μπορούνε” λέει.

Τι σημαίνει εξέλιξη, όμως, μέσα σε αυτά τα 25 χρόνια στα οποία έχουν σηματοδοτεί ραγδαίες αλλαγές: από τον τρόπο μετάδοσης της μουσικής, μέχρι τα Μέσα που χρησιμοποιούνται; 

Ο Γιάννης θεωρεί ότι στην πραγματικότητα, εξέλιξη είναι τελικά το να μην επηρεάζεσαι από εξωγενείς παράγοντες.

“«Θα αρέσει αυτό που κάνουμε;» Εδώ και πάρα πολλά χρόνια έχουμε καταφέρει, όταν υπάρχουν ιδέες ατομικά και τις φέρνουμε στο σύνολο της μπάντας, να είμαστε ΟΚ όταν απλώς αρέσεις σε εμάς. Και φυσικά, αν αρέσεις σε εμάς, θα αρέσει και στους υπόλοιπους”.