Μια ομάδα ερευνητών υποστηρίζει σε νέα έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science, ότι η δημιουργία της βελόνας ραπτικής ως εργαλείου 40.000 χρόνια πριν σε περιοχές της Ευρασίας και της Αφρικής, σηματοδοτεί την πρώτη ύπαρξη “μόδας”, δηλαδή τη στιγμή όπου τα ρούχα παύουν να χρησιμοποιούνται μόνο για άνεση και προστασία από τις εξωτερικές συνθήκες και αποκτούν κοινωνική και αισθητική λειτουργία, εκφράζοντας την ατομική και πολιτιστική ταυτότητα αυτών που τα φορούν.
Τα ευρήματα που αφορούν την ένδυση στην Παλαιολιθική περίοδο (2.5 εκ. – 10000 π.Χ.) είναι ελάχιστα και είναι κυρίως πέτρινα εργαλεία για την επεξεργασία των δερμάτων.
Οι πρώτες γνωστές βελόνες ραπτικής, που ήταν λεπτές και με τρύπα στο πάνω μέρος τους για να περνάει η “κλωστή” έχουν βρεθεί στη Σιβηρία και χρονολογούνται στην “Εποχή του Λίθου”. Η κατασκευή τους ήταν πιο δύσκολη από τις απλές κοκάλινες βελόνες (οστό ζώου ακονισμένο ώστε να είναι αιχμηρό) που χρησιμοποιούνταν για να προσαρμόζουν τα ρούχα στο σωστό μέγεθος. Οι βελόνες ραπτικής δείχνουν την παραγωγή πιο σύνθετων ρούχων, καθώς και τον στολισμό τους με χάντρες και άλλα μικρά διακοσμητικά.
Η ομάδα πίσω από την έρευνα υποστηρίζει ότι τα ρούχα έγιναν αντικείμενο διακόσμησης επειδή οι παραδοσιακές μέθοδοι διακόσμησης του σώματος, όπως η ζωγραφική επάνω στο σώμα, δεν ήταν δυνατές στο τελευταίο μέρος της εποχής των παγετώνων στα ψυχρότερα μέρη της Ευρασίας, καθώς οι άνθρωποι έπρεπε να φορούν συνεχώς ρούχα για να επιβιώσουν.
Γιατί Υπάρχουμε
