Όταν ο Xi Jinping έγινε πρόεδρος το 2013 συνέχισε το έργο κατασκευής 16.000 χλμ. σιδηροδρόμων υψηλής ταχύτητας που θα συνέδεαν τις μεγαλύτερες πόλεις της Κίνας. Σήμερα, έχει εξελιχθεί σε ένα από τα μεγαλύτερα δημόσια έργα της ανθρωπότητας, καθώς σύντομα θα ξεπεράσει τα 48.000 χλμ., αναφέρει η “Wall Street Journal“.
Για μεγάλο μέρος του πληθυσμού, το τεράστιο δίκτυο είναι ένα από τα μεγαλύτερα σημάδια της προόδου της Κίνας, ιδίως σε σύγκριση με τις ΗΠΑ, οι οποίες πασχίζουν να αναπτύξουν ένα σιδηροδρομικό δίκτυο υψηλής ταχύτητας. Για τον ίδιο τον Xi αποτελεί μέρος της επιστροφής στις ρίζες του Κομμουνιστικού Κόμματος, δίνοντας έμφαση στα οφέλη που προκύπτουν από τα δημόσια αγαθά.
Ωστόσο, η Κίνα έχει δαπανήσει $500+ δισ. για νέες γραμμές, τρένα και σταθμούς τα τελευταία πέντε χρόνια, ενώ στον εθνικό φορέα σιδηροδρόμων της χώρας έχει δημιουργηθεί χρέος της τάξης του $1 τρισ. Μόνο για την αποπληρωμή του χρέους απαιτούνται 25 δισ. ετησίως.
Σε μια αραιοκατοικημένη περιοχή (700.000 κάτοικοι) της κεντρικής επαρχίας Σιτσουάν, υπάρχουν 12 σταθμοί high-speed τρένων σε ακτίνα μόλις 64 χλμ.
Και όλα αυτά, όπως σημειώνει η εφημερίδα, γίνονται την ώρα που ο πληθυσμός της Κίνας προβλέπεται να μειωθεί κατά περίπου 200 εκατ. τις επόμενες τρεις δεκαετίες, γεγονός που προκαλεί ερωτήματα για το αν πραγματικά η χώρα χρειάζεται αυτό το τεράστιο έργο.
Για να τεκμηριώσει τον ισχυρισμό φέρνει ως παράδειγμα μια αραιοκατοικημένη περιοχή (700.000 κάτοικοι) της κεντρικής επαρχίας Σιτσουάν, όπου τα πρώτα high-speed τρένα έφτασαν το 2021 και πλέον υπάρχουν τουλάχιστον 12 τέτοιοι σταθμοί, σε ακτίνα μόλις 64 χλμ.
“Ένα απόγευμα πριν λίγο καιρό, ένας τέτοιος σταθμός ήταν σχεδόν έρημος, με περίπου 20 ανθρώπους να βρίσκονται σε μια τεράστια αίθουσα αναμονής με θέσεις για 1.000 ταξιδιώτες.”
Γιατί Υπάρχουμε
