Έχουμε και λέμε: Trump, 3 χρόνια από τη ρωσική εισβολή, Trump x2, άκυρες οι ρουμανικές εκλογές, ψηφιακό νόμισμα, πληθωρισμός, αγρότες και Mercosur, σύμπραξη Συντηρητικών και Ακροδεξιάς, Κονγκό, Trump x3, ρωσική εισβολή στην Ουκρανία x2 και προστασία των ευρωπαϊκών συνόρων, Κίνα, AI.
Όλα αυτά και πολλά πολλά άλλα συζητούνται για 4 ημέρες στο Στρασβούργο, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Τόσο στην αίθουσα της Ολομέλειας, όσο και στα διάφορα πηγαδάκια. Με μία λέξη: χάος.
Τη χαοτική διάσταση των διαδικασιών τη βλέπεις με το που μπαίνεις και ψάχνεις πού πρέπει να πας. Ατελείωτοι διάδρομοι, αμέτρητες πόρτες, γέφυρες. Και όταν βρίσκεις την αίθουσα της Ολομέλειας, το χάος συνεχίζεται. Ομιλίες επί ομιλιών, από 1-2 λεπτά ο/η καθένας/καθεμιά, θέματα συνεχώς να εναλλάσσονται, από το πρωί μέχρι τις 10 το βράδυ. Σε κάτι τέτοιες στιγμές σκέφτομαι τους/τις μεταφραστές/ριες που έχουν να μεταφράσουν όλον αυτόν τον όγκο πληροφοριών. Πραγματικά, έχουν τον σεβασμό μου.
Τέλος πάντων, δυστυχώς, οι μέτριες αλληγορίες μεταξύ του χάους του Κοινοβουλίου και του πολιτικού χάους της Ευρώπης είναι μονόδρομος. Ειδικά σε αυτή τη συγκυρία, κατά την οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση “πρέπει να γίνει παίκτης”, μεταφέροντας κάτι που ειπώθηκε σε “πηγαδάκι”, όσο ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν τελειώνει και όσο ο Trump είναι έτοιμος να κάνει πράξη τις απειλές του, όπως το να επιβάλει δασμούς.
Με λίγα λόγια, αυτή τη στιγμή, η Ευρώπη και οι θεσμοί της μοιάζουν να είναι με δεμένα τα χέρια και περισσότερες απορίες δημιουργούνται, παρά απαντήσεις δίνονται.
Μπορεί να γίνει παίκτης η Ευρώπη, όσο είναι διαρκώς σε θέση άμυνας, απέναντι στην ίδια της την “ύπαρξη”, όσο “ανακαλύπτει” ξανά την Ακροδεξιά μέσα στο Κοινοβούλιο και έξω από αυτό; Και λέω “την ανακαλύπτει”, γιατί πάλι “πέφτουμε από τα σύννεφα”, όπως και πριν 15 χρόνια, τον καιρό της (τότε) οικονομικής κρίσης.
Μια Ακροδεξιά που δημιουργεί διαρκώς ρήγματα μετά τις τελευταίες εκλογές, που απειλεί την έννοια της “ένωσης” και που συμπράττει ή συνεργάζεται με τους Συντηρητικούς, τη Δεξιά, που και αυτών η ύπαρξη απειλείται, γιατί δεν μπορούν να την αντιμετωπίσουν αλλιώς, χωρίς να χάσουν το ακροατήριό τους. Κοινώς, όλοι πάνε δεξιότερα.
Το είδαμε με το συντηρητικό CDU στη Γερμανία, που πέρασε σχέδιο νόμου (μη δεσμευτικό) κατά της μετανάστευσης και του καθεστώτος ασύλου, χεράκι-χεράκι με το ακροδεξιό AfD.
Δεν είναι και λίγο να έχεις δύο ακροδεξιές παρατάξεις εντός σου και πάνω από 100 ευρωβουλευτές/ριες να τις εκπροσωπούν. Δεν είναι και λίγο το AfD να έχει κλειδωμένη τη 2η θέση στις εκλογές στη Γερμανία και να κυνηγάει την 1η, με τις ευλογίες του Musk. Δεν είναι και λίγο χώρες όπως η Ουγγαρία, η Ιταλία και η Αυστρία να έχουν ακροδεξιές κυβερνήσεις.
Ούτε είναι λίγο να είσαι ο νο1 εχθρός του Trump, λένε πάλι τα πηγαδάκια, ούτε να θεωρείς “άκυρες” τις εκλογές μέλους της ΕΕ (Ρουμανία) γιατί πιστεύεις ότι η Ρωσία επηρέασε το αποτέλεσμα.
Παρεμπιπτόντως, αρκετοί/ές Ρουμάνοι/ες δημοσιογράφοι ρωτούν ποια είναι αυτά τα στοιχεία που δείχνουν ότι όντως επηρεάστηκε το εκλογικό αποτέλεσμα. “Πρέπει να βγει πρώτα το πόρισμα”, έλαβαν ως απάντηση. Θα βγει το πόρισμα μέχρι τις προεδρικές εκλογές της τον Μάιο, ώστε να μην επαναληφθεί το ίδιο; “Δεν ξέρουμε, δεν υπάρχει ακριβές χρονοδιάγραμμα”, ήταν η απάντηση.
Με λίγα λόγια, αυτή τη στιγμή, η Ευρώπη και οι θεσμοί της μοιάζουν να είναι με δεμένα τα χέρια και περισσότερες απορίες δημιουργούνται, παρά απαντήσεις δίνονται. Τουλάχιστον αυτό έβγαλε προς τα έξω η Ολομέλεια του Φεβρουαρίου.
Οι “εχθροί” της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτή τη στιγμή όχι απλά μεγαλώνουν, αλλά βρίσκουν και εκπροσώπους εντός της. Διότι, η Ακροδεξιά, κάποιοι ανένταχτοι και αρκετοί Συντηρητικοί βρίσκουν περισσότερα κοινά με τον Trump και τον Putin, παρά με την Ένωση.
“Πρέπει να αρχίσουμε να μιλάμε περισσότερο πολιτικά” λέει σε ένα από τα πηγαδάκια, σε άπταιστα ελληνικά, ευρωβουλευτής του Λαϊκού Κόμματος.
Ατάκα βγαλμένη από τη σελίδα “Καλές απόψεις”, θα έλεγε κάποιος/α. Ίσως, όμως, να κρύβει μεγαλύτερη αλήθεια, εξαιτίας και του κυνικού της χαρακτήρα, και παρά τις εύλογες απορίες που δημιούργησε (π.χ.: Δηλαδή μέχρι τώρα τι γλώσσα μιλούσατε; Το job description της θέσης σας δεν είναι αυτό;), από τη δήλωση της Roberta Metsola, προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, μιλώντας για τα τρία χρόνια από τη ρωσική εισβολή.
Και ενώ, ίσως αρκετά σύντομα ο Trump “τερματίσει” τον πόλεμο, με όρους, όμως, που ενδεχομένως να μην αρέσουν ούτε στην ΕΕ, και κυρίως, ούτε στην Ουκρανία;
“Είμαι περήφανη που το Κοινοβούλιο αυτό στάθηκε στο πλευρό της Ουκρανίας από την πρώτη στιγμή – ενωμένο, ακλόνητο και αποφασιστικό. Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για την ειρήνη. Η ειρήνη πρέπει να είναι δίκαιη, πρέπει να είναι αξιοπρεπής και πρέπει να βασίζεται στην αρχή ‘τίποτα για την Ουκρανία χωρίς την Ουκρανία’” ήταν η δήλωσή της, μεταξύ άλλων.
Πώς είναι, όμως, ενωμένο, ακλόνητο και αποφασιστικό το Κοινοβούλιο, όταν η συγκυρία είναι από τις πιο κρίσιμες, όχι μόνο πολιτικά, αλλά και γεωπολιτικά, και τελικά τα θέματα που προκύπτουν και αφορούν στον πόλεμο στην Ουκρανία, όχι μόνο δεν λύνονται, αλλά πολλαπλασιάζονται;
Και ενώ, ίσως αρκετά σύντομα ο Trump “τερματίσει” τον πόλεμο, με όρους, όμως, που ενδεχομένως να μην αρέσουν ούτε στην ΕΕ, και κυρίως, ούτε στην Ουκρανία;
Γιατί Υπάρχουμε
